کتاب کافه پیانو

درباره کتاب رمان کافه پیانو نوشته فرهاد جعفری

کافه پیانو رمانی ست فاقدِ قصّه در معنای کلاسیکِ آن. به نحوی که اگر بخواهیم خلاصه ای از آن به دست بدهیم؛ ناچار هستیم به همین چند جمله اکتفا کنیم: روزنامه نگاری که روزنامه اش ورشکسته شده [و همسرش می‌خواهد از او طلاق بگیرد] ناچار می‌شود کافه ی کوچکی راه اندازی کند و با "گل‌گیسو" دخترِ کوچک هشت ساله اش [که میانِ عشقِ به پدر و مادرش سرگردان است] آن‌را اداره کند تا بتواند مهریه ی "پری سیما" همسرش را بپردازد. در تمامیتش؛ "کافه پیانو" ترکیبی خوشایند از داستانِ مشتری های کافه ی کوچکش، و داستانِ زنده‌گی راوی ست که به نحوی خلّاقانه در هم گره می خورد.

اما آن چه این رمان را از همه ی رمان های پیش از خود متمایز و برای خواننده ی ایرانی جذّاب و یگانه می کند "راوی شیرین بیان و خوش گفتاری ست که لحنِ خودمانی و منحصربه فردی در بیانِ آن‌چه بر او و اطرافیانش می گذرد دارد. راویِ "یاغی و مهارناپذیر"ی که مرزی میان خیال و واقعیت قائل نیست و هرگاه بخواهد آن‌ها را درهم می آمیزد یا از هم جدا می کند. کاری که خواننده را دائماً در این دست انداز می اندازد که "چه چیز واقعی ست؛ چه چیز غیرواقعی؟".

اکثرِ خواننده‌گان "‌کافه پیانو" زنان و دختران بوده اند. و این بی دلیل نیست. سه نسل از آن ها؛ خود را در یکی از شخصیت های اصلیِ رمان یافته اند: "پری‌سیما" [یک زن دهه‌ی شصت میلادی]؛ "صفورا" [یک دخترِ دهه‌ی هفتادِ میلادی] و نهایتاً "گل‌گیسو" [یک دختربچه ی دهه ی هشتادِ میلادی].

امیدواریم ترجمه ی ترکیِ "کافه پیانو" هم، به همان شیرینی و حلاوتِ نسخه‌ی فارسیِ آن باشد و توجّه و اشتیاقِ شما خواننده گان ترک را به یکی از برجسته ترین آثارِ ادبیاتِ داستانیِ مدرنِ ایران جلب کند. قسمتِ دومِ این رمان [تحتِ عنوانِ: قطارِ چهارُ بیست دقیقه ی عصر] هم به زودی توسطِ "انتشارات اُ آسیس"؛ ترجمه، چاپ و منتشر خواهد شد.