فرهنگ پانک

تعریف ایدئولوژی پانک به طور خلاصه

فرهنگی افراطی، غافلگیر کننده ، سیاسی و سرکش

• فرهنگ پانک در ترکیه
• پانک بودن در ترکیه
• ظهور جنبش پانک
• پانک از کجا آغاز شد؟
• پانک راک
• استایل پانگ
• اخلاق ضد مصرفی و خود کفایی (DIY)
• فنزینه های پانک (طرفدارنامه)
• ایدئولوژی فرهنگ پانک
• آیا آینده ای برای فرهنگ پانک وجود دارد؟
• خرده فرهنگ های پانکی
• هاردکور
• Poseur Punk افرادی که با تظاهر به پذیرش فرهنگ پانک سعی در جلب توجه دارند.
• Wannabe Punk کسانی که در هر فرصتی برای ایجاد سلسله مراتب بیان می کنند که پانک هستند.
• Weekend Punk کسانی که زندگی روزمره خود را در چارچوب قوانین می گذرانند و در آخر هفته مانند پانک لباس می پوشند.

پاورقی ها

• نیهیلیسم یا هیچ انگاری
• آنارشیسم یا اقتدارگریزی
• نئونازیسم

پانک چیست؟

ظهور جنبش پانک

فروپاشی اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ جهانی دوم منجر به ظهور جنبش پانک در اوایل دهه 70 شد. فقیر شدن تدریجی مردم، بیکاری و هزینه های بالای زندگی و همچنین سیاست های محافظه کارانه و نگرش رسانه ها از جمله عواملی است که منجر به تولد فرهنگ پانک شد.

نگرش ضد استبدادی که به ویژه در میان جوانان بیکار یا کارگر آغاز شده بود، در مدت کوتاهی به طبقه متوسط سرایت کرد. و پانک دیگر فقط یک نگرش فلسفی نبود، به یک خرده فرهنگ و سبک زندگی تبدیل شده است.

پانک از کجا آغاز شد؟

دو دیدگاه وجود دارد که جنبش پانک از لندن یا نیویورک سرچشمه گرفته و پس از آن گسترش یافته است. با این حال، در هر دو دیدگاه، مرکز پانک به عنوان لندن دیده می شود، زیرا مخاطبان بیشتری در این شهر از فرهنگ پانک حمایت و پیروی می کنند.

پانک راک

نقطه شروع جنبش پانک ژانر موسیقی پانک راک است که توسط جوانانی ایجاد شده است که زیرساخت های موسیقایی و موسیقی کلاسیک راک را غیر صادقانه و ساختگی می دانند. 

پانک راک که از ریتم های خشن، ملودی های ساده تر و آهنگ های آزاردهنده استفاده می کند، عمدتاً توسط افرادی اجرا می‌شود که تحصیلات موسیقی ندارند و در بیشتر مواقع، آهنگ های متشکل از کلمات تکراری شامل عبارات توهین آمیز و دشنام نیز می شد.  اگرچه ژانر موسیقی پانک راک بعداً به زیر ژانرهای زیادی تقسیم شد، اما عموماً سریع، آموزشی و بلند است ، در کنسرت ها - به ویژه در روزهای اول پیدایش این جنبش پانک برای جلوگیری از ساختن صحنه های بزرگ و خودنمایی، کوچکتر و نزدیکتر به تماشاگران ساخته می شد.

شناخته شده ترین های ژانر پانک راک

Black Flag، Anti-Flag، Rancid، Sex Pistols، Green Day، Bad Religion، Minor Threat، The Misfits، Dead Kennedys، The Stooges، The Clash و Ramones.

استایل پانگ

سبک لباس پوشیدن پانک نیز به عنوان بازتابی از بیگانگی از جامعه، طرد شدن و ناسازگاری شکل گرفته است. از یک طرف، پیروان فرهنگ پانک تصمیم گرفتند با هر چیزی که دارند، از جمله بدن خود ابراز وجود کنند، از طرف دیگر، آنها استدلال می کردند که ظاهر در جلب توجه دیگران موفق تر است.

سنجاق ها و زنجیرهای متصل به کیف و لباس، علائم فلزی دوخته شده، تزئینات فلزی، کت های چرمی، جملات خلاف عرف نوشته شده روی تی شرت ها، زنجیرهای سنگین، آرایش اغراق آمیز، موهای رنگ شده، سوراخ کردن و تاتو های زیاد که سبک لباس پانک را به نوعی ضد مد و اعتراض تبدیل می کند.

اخلاق ضد مصرفی و خود کفایی (DIY)

پانک که به عنوان یک فرهنگ ضد سرمایه داری که با برده داری به نام مزد بگیری مخالف است متولد شد، فرهنگ مصرف کنندگی را رد می کند.

پانک ها که از فروشگاه های لوازم دست دوم خرید می کنند و تا حدی از اقتصاد مبادله ای پیروی می کنند و معتقدند "اگر مشکلی وجود دارد، خودتان باید آن را حل کنید و منتظر شخص دیگری نباشید" دزدی از بازارها و تهیه اقلام از زباله را نیز می توان روی دیگر سکه دانست.

فنزینه های پانک (طرفدارنامه)

فنزینه ها که به صورت سیاه و سفید روی دستگاه‌های فتوکپی تکثیر می شدند و اغلب به هم متصل می شدند، یکی از مؤثرترین ابزار پانک ها برای به اشتراک گذاشتن افکارشان بود. فنزینه هایی که از سوی کتابفروشی ها و مؤسسات انتشاراتی برای توزیع پذیرفته نمی شد، از طریق پست برای خوانندگان ارسال می کردند.

بعدها، با استفاده گسترده از رایانه و اینترنت، راه های ارتباطی متنوع شد و به اشتراک گذاری اسناد آسان تر. اولین فنزینه ای که در دهه 70 در انگلستان ظاهر شد Sniffin' Glue بود.

ایدئولوژی فرهنگ پانک

پانک ها از دهه 70 در بسیاری از رویدادهای سیاسی شرکت داشتند و افکار و موضع گیری های خود را به وضوح نشان دادند. فرهنگ پانک در برابر نژادپرستی، جنگ و سلسله مراتب و سیاست ایستادگی می کند. آنها به فلسفه های فردگرایانه و آزادی خواهانه معتقدند.

با تصور اینکه رسانه ابزاری برای کنترل مردم است، شعار پانک ها این بود که از رسانه متنفر نباش، رسانه باش و ابزاری که برای این کار استفاده کردند فنزین بود.

آیا آینده ای برای فرهنگ پانک وجود دارد؟!

از سیاست گرفته تا نژادپرستی، از نهاد رسمی ازدواج تا درک هنر. پانک ها از ابزارهای زیادی برای بیان خود استفاده کردند و کلیشه ها و نظم حاکم بر جامعه را رد کردند. فنزینهایی که میتوان آنها را نشریات مستقل جنبش پانک در نظر گرفت آنها را معرفی می کرد. پانک ها که با اعمال و ظاهرشان مردم را غافلگیر می کردند، از برخی جهات شبیه به فلسفه هایی مانند آنارشیسم* و نیهیلیسم* بودند، اگرچه رفتارشان از برخی جهات در تضاد با آنارشیسم بود. آنها پر از نفرت و خشم عمل می کنند و پیام اصلی آنها «آینده ای نیست!» بود.

"

نیهیلیسم یا هیچ انگاری

‌هیچ انگاری، به هر نوع دیدگاه فلسفی گفته می شود که وجود یک بنیان عینی برای نظام ارزشی بشر را رد می‌کند.

در فلسفه، هیچ انگاری به معنای انکار معنی و ارزش برای هستی جهان است. هیچ انگاری یا نیهیلیسم برگرفته از کلمه لاتین nihil به معنای هیچ است. به گفتار نیچه، نیهیلیسم یا هیچ انگاری به معنای بی‌ارزشی ارزش ها نیست؛ بلکه به معنای بی ارزش شدن ارزش ها است.

"

آنارشیسم یا اقتدارگریزی

آنارشیسم یا اقتدارگریزی، یک فلسفه و جنبش سیاسی است که نسبت به انحصار طلبی در قدرت ضدیت دارد و همه شکل های اجبار و سلسله مراتب را رد می کند. آنارشیسم خواستار از بین بردن قدرت رهبری است و به نظر آن تمامی دولت های تک حزبی نامطلوب، غیرضروری و مضر هستند.

خرده فرهنگ های پانک

• پانک های نئونازی* که سیاست های ناسیونالیستی، فاشیستی و نژادپرستانه را رد کرده (Hardline Straight Edge) و مفاهیمی مانند اکولوژی و آزادی حیوانات احترام می گذارند، به اعتقادات مذهبی پایبند هستند و مصرف مواد مخدر ، الکل و رابطه جنسی قبل از ازدواج را رد می کند.
• Riot Grrrl که با تبعیض جنسیتی مخالف است و از حقوق LGBT دفاع می کند.
• Poseur Punk افرادی که با تظاهر به پذیرش فرهنگ پانک سعی در جلب توجه دارند.
• Wannabe Punk کسانی که در هر فرصتی برای ایجاد سلسله مراتب بیان می کنند که پانک هستند.
• Weekend Punk کسانی که زندگی روزمره خود را در چارچوب قوانین می گذرانند و در آخر هفته مانند پانک لباس می پوشند.

نئونازیسم

نئونازیسم به جمعیت ها، جنبش ها و ایدئولوژی های پسا جنگ جهانی دوم اشاره دارد که عقایدی مشابه نازیسم دارند. این پدیده یک مسئله جهانی است و در بسیاری از کشورها و شبکه های مجازی به چشم می خورد. این جنبش ها نشانه های دکترین نازی همچون جینگوئیسم، نژادپرستی، بیگانه‌هراسی، همجنس‌گرایی هراسی، یهودستیزی و کمونیسم ستیزی را دنبال می کنند.

تاریخچه مختصری از موسیقی پانک هاردکور در ترکیه و جامعه امروز

فرهنگ پانک در ترکیه

توسط Mu Tunç

پیشنهاد کارل مارکس مبنی بر اینکه «هنر باید چکش باشد، نه آینه» برای موسیقی پانک ترکیه چندان معتبر نیست. موسیقی پانک در ترکیه یک پنجره است. در این بخش به تدریج این موضوع را نشان خواهیم داد.

امروزه، موسیقی پانک به عنوان یک خرده فرهنگ مخالف ، با همه پویایی ها به حیات زیرزمینی خود ادامه خواهد داد، حتی اگر به محصولی سودآور تبدیل شده و توسط سیستم مد ، هضم و بسته بندی شده باشد.

پانک با تعریف دایره المعارفی شناخته شده و پذیرفته شده اش، فرهنگ مخربی است که تمام ارزش های جامعه را که حول یک جنبش موسیقی در انگلستان در نیمه دوم دهه 70 شکل گرفته بود، زیر و رو می کند. پیشینه موسیقی خود را از برخی گروه های موسیقی در نیویورک در اواسط دهه 70 گرفت و نگرش و سبک آن در انگلستان به بلوغ رسید. نگرش نیهیلیستی و مخرب پانک در طول زمان توسعه یافته ، به بلوغ رسید و تبدیل به یک ضد فاشیست که یک نظام سیاسی راست و گونه ای نظام حکومتی خودکامه ملی گرای افراطی است، ضد سرمایه داری، ضد نظامی، ضد استبدادی، ضد جنسیت ستیزی و ضد همجنس گرایی هراسی، محیط بان عمیق، مدافع حقوق حیوانات، شده است.

Reptilians From Andromeda Shaking Up Istanbul’s Punk Scene

هنوز زمان گوش دادن به موسیقی پانک نرسیده بود

در حالی که مردم اروپا و آمریکا ، خشم خود را به فرهنگ پانک در نیمه دوم دهه 70 نشان می دادند، این فرهنگ در درگیری های خیابانی، اعتصاب ها و تمرین های انقلابی در ترکیه ظاهر شد. کودتای نظامی «سنتی» 12 سپتامبر 1980 در ترکیه با شکنجه، زندان، اعدام، تبعید، ممنوعیت، سانسور و قوانین ضد دموکراتیک همراه شد. رژیم ، اپوزیسیون چپ را به طور کامل ساکت کرد و همه اقشار جامعه، دانشگاه ها و محیط های هنری را با سیاسی زدایی و شخصیت زدایی سیستماتیک که امروز هم ادامه دارد، مرعوب کرد. دوران برنامه های Tonton amca ، köşe dönmek نوار ویدیو و موزیک آرابسک بود.

در چنین جامعه مرعوب و غیرشخصی، فضایی برای بخشی از جوانان وجود داشت که نمی خواستند فرهنگ فاسد عربی را که به آنها تحمیل شده بود بپذیرند و به دنبال جایی برای نفس کشیدن بودند و آن هوی متال بود. به لطف مکان هایی که گهگاه نوار کاست ضبط می کردند و با صفحات دو مجله خارجی هوی متال که از خارج از کشور می آمد سرگرم می شدند، با هوی متال آشنا شندند. مجلات هوی متال جدا از اینکه یک مجله بود، برای اکثریت، آشنایی با پانک با انتقال سبک موسیقی هوی متال به موسیقی پانک صورت گرفت.

از نیمه دوم دهه 80، کسانی که خود را متال یا پانک معرفی می کردند، شروع به نشان دادن خود در زندگی روزمره در ترکیه کردند. تاکتیک های تکان دهنده پانک ها علیه نظم اجتماعی که در انگلستان در دهه 1977 شروع شده بود ، در نیمه دوم دهه 80 در ترکیه با موهای بلند، گوشواره یا شلوار جین پاره به عنوان دلیلی برای آزادی فردی ، خود را نشان دادند. اما جدا از این مشکلات خیابانی، پانک نتوانست در زندگی روزمره از نظر فرهنگی و سیاسی در ترکیه جایی برای خود پیدا کند.

در ترکیه جوانان نمی توانستند در هیچ زمینه ای مطابق با آداب و سنن عمومی جامعه حرفی برای گفتن داشته باشند. تفکرات جوانی مانند تعلق داشتن به یک خرده فرهنگ به دلیل فشارهای اقتصادی و اجتماعی، که فقط تا یک سن یا دوره معین (زندگی کاری، فارغ التحصیلی از مدرسه، خدمت سربازی یا ازدواج) می توانست ادامه داشته باشد، هرگز تحقق پیدا نمی کرد. بنابراین، آنها نتوانسته اند یک فضای زندگی مشترک یا یک خرده فرهنگ ایجاد کنند که در آن بتوانند خود را ابراز کنند.

دلایل زیادی وجود داشت که پانک با زندگی سیاسی در ترکیه ادقام شود. مهمترین آنها بدون شک فشار و تأثیرات کودتای نظامی 1980 بر جامعه عمومی، ساختار محافظه کار درونگرای چپ است که سعی در التیام زخم های خود پس از کودتا داشته و دوباره به دنبال جایی در زندگی اجتماعی بوده و این واقعیت که پانک ها کلا با حضور در زندگی سیاسی مشکلی ندارند.

در رسانه ها و جامعه ترکیه، پانک مترادف با انحراف، نوعی مدل مو، نئونازیست، یا وسوسه غربی بود. فقدان منابع ترکی برای خواندن در مورد پانک به غیر از نگاه کردن به عکس ها و این واقعیت که فنزین ها که ابزار ارتباطی و اطلاعاتی پانک هستند تنها پس از دهه 90 ظهور کردند. در ترکیه اکثر کسانی که خود را پانک توصیف می کنند، پانک فراتر از تقلید نیست، فقط یک سبک موسیقی، یک ظاهر و یک پوشش.

این مقاله شامل منابعی از زندگی زیرزمینی پانک از دهه 80 تا 1999، زمانی که Telasha Mahal Yok از Rashit، اولین آلبوم محلی پانک به صورت رسمی در ترکیه منتشر شد است. با این حال، این مقاله حاوی افراد و گروه‌هایی است که شاهد آن دوره بوده اند و نباید آن را به عنوان مجموعه کامل پانک ترک تلقی کرد.

هنگامی که موسیقی پانک در سال 1977 به یک جنبش خرده فرهنگی شناخته شده و محبوب جوانان در لندن و قاره اروپا و ایالات متحده تبدیل شد، نوشته هایی درباره پانک و راک اند رول به طور کلی در ترکیه در آن زمان ماهیت انتقادی داشتند. پانک مترادف امپریالیسم، انحطاط غربی، فساد و ضدسیاسی بود. منتقدان پانک می دانستند که پانک عامل و ضامن سرمایه داری دموکراتیک غربی است و می تواند با صندوق بین المللی به پول تبدیل شود اگرچه در ظاهر مخالف آن باشد. جنبش چپ در ترکیه در سال 1977 تا حد امکان از پانک دور بود، اما رادیکالتر از آنارشیست ترین مظاهر پانک بود. در عین حال، پانک در ترکیه بین المللی تر از آن چیزی بود که می توانست باشد. در آن سال ، انتشارات، مانیفست های جنبش های چریکی بریگادهای سرخ ایتالیا، جناح ارتش سرخ آلمان، ایران، کامبوج و بسیاری از کشورهای دیگر را با مدرن ترین طرح ها منتشر می کرد. ستیزه جویان و هواداران آلبانی، چین، کوبا، بلغارستان... همه کشورها از تئوری و عمل چپ پیروی کردند. اما موسیقی راست هرگز یک چکش نبود، یا بهتر است بگوییم، هرگز یک اختلال تولید همهمه نبود.

به نظر من صدای مالیخولیایی چپ، پاکسازی شده از هیاهو، می تواند محافظه کاری عجیبی را با خود به همراه داشته باشد، به طوری که اگر امروز از تشکلیلات سیاسی رادیکال که از تئوری بین المللی مانند Autonomists تغذیه می شوند بازدید کنید، کهنه ترین و خسته کننده ترین فولکلور دنیا را می بینید.  بنابراین، تشبیه موسیقی آرابسک و پانک که توسط مورات بلگه در اوایل دهه هشتاد ساخته شد، اساساً اشتباه است. اگر پانک را برخلاف موسیقی هنرهای بالای آرابسک و یک Vox Populli انقلابی، یک صدای آماتوری تر در نظر بگیریم، آنگاه سادگی پر سر و صدایی را که پانک بر آن بنا شده است، به یک ناله محافظه کارانه تقلیل می دهیم.

هاردکور

هاردکور سبکی که در اوایل دهه 80 در آمریکا توسط پانک ها ایجاد شد ولی مانند پانک لباس نمی پوشند و موسیقی را خیلی سریعتر از موسیقی پانک کلاسیک پخش می کنند تا خود را متمایز کنند. امروزه، هاردکور به یک جریان اصلی مرتبط با پانک با اصالت، نظم و الفاظی خشن تبدیل شده است. با این حال، در این مقاله، کلمه پانک به طور کلی برای جلوگیری از سردرگمی ترجیح داده شده است.

اولین جایی که کلمه پانک در ترکیه خارج از گوشه و کنار مجلات آمده است عبارت پانک راک روی جلد آلبوم Tünay Akdeniz و Grup Çığrışım در سال 1978 است. با این حال، این عبارت بیشتر یک شوخی پانک تجاری بود. اولین گروهی که به طور فعال موسیقی پانک اجرا کرد Headbangers بود که در سال 1987 تأسیس شد. سالی که فنزین ها، که کانال های ارتباطی پانک بودند، برای اولین بار دیده شدند در سال 1991 بود. سالی که مفهوم فنزین (طرفدارنامه) در ترکیه متولد شد.

امروزه، اگرچه پانک با موسیقی و مد توسط سرمایه داری اهلی، بسته بندی و به محصولی سودآور تبدیل شده است، اما پانک تا زمانی که به عنوان یک خرده فرهنگ اپوزیسیون با تمام پویایی، اشتراک زیرزمینی و اجتماعش ادامه داشته باشد، زنده خواهد ماند.

پانک بودن در ترکیه

طبق تعریف دایره المعارفی آشنا و پذیرفته شده از این اصطلاح، پانک یک خرده فرهنگ ضد نظام و برانداز است که حول یک جنبش موسیقی در انگلستان در نیمه دوم دهه 1970 توسعه یافت تا ارزش های جریان اصلی جامعه را ویران کند. ریشه های موسیقی پانک را می توان تا برخی از گروه های نیویورکی در اواسط دهه 1970 ردیابی کرد، در حالی که نگرش و سبک آن از انگلستان بود. با گذشت زمان، نگرش نیهیلیستی و خرابکارانه پانک به بلوغ رسید و تبدیل به یک نگرش مخرب، خلاق، خودت انجام بده، ضد فاشیست، ضد سرمایه داری، ضد نظامی، ضد استبدادی، ضد جنسیت، ضد همجنس گرایی هراسی، عمیقاً اکولوژیک، طرفدار شد.

در نیمه دوم دهه 1970، پانک بیانگر خشم در اروپا و ایالات متحده بود، در حالی که در ترکیه، خشم به شکل درگیری های خیابانی، اعتصاب ها و تمرین های انقلابی پدیدار شد. در ترکیه هنوز زمان گوش دادن به موسیقی نرسیده بود. کودتای نظامی «سنتی» 12 سپتامبر 1980 با شکنجه، سیاه چال، اعدام، تبعید، ممنوعیت، سانسور و قوانین ضد دموکراتیک همراه بود.

مهم نیست که پانک چقدر از نظر موسیقی و سبک آن توسط سرمایه داری اهلی شده، تغییر شکل داده و به محصولی سودآور بسته بندی تبدیل شده باشد، حقیقت این است که پانک به عنوان یک نگرش، با تمام پویایی های متفاوتش، رشد خواهد کرد و به عنوان یک خرده فرهنگ دگراندیش، با روح زیرزمینی اش تا زمانی که زندگی ادامه دارد زنده خواهد بود.

گردآوری  مجله ازمیر تایمز 

LÖPÇÜK - lopcuk.org

نویسنده: Erman - Sezgin Boynik