روز جهانی لغو برده داری

تاریخچه برده داری و روز جهانی لغو قانون برده داری و کنیز داری

در مقاله لغو قانون برده داری می خوانید

• تاریخچه برده داری
• خرید و فروش برده و کنیز در جهان عرب
• لغو قانون برده دار
• تاریخ بردهداری در امریکا
• اعلامیه آزادی بردگان

امروز می خواهید حقایق تکان دهنده ای در مورد تجارت برده و کنیز یاد بگیریم. همه ما می دانیم که تاریخ جهان ما شامل برده داری است. چه تمدن‌های باستانی و چه تمدن مدرن، همه آنها مقصر هستند که انسان های دیگر را مجبور به انجام کاری می کنند که انسان های ثروتمندتر، مرفه‌تر یا در مجموع خوشحال تر نمی خواستند انجام دهند. این موضوع سختی است، اما امیدواریم بتوانیم برخی از حقایق آموزشی در مورد تجارت برده را امروز با شما در میان بگذاریم.

تاریخچه برده داری

تعریف برده داری

23 آگوست روز جهانی لغو قانون برده داری و کنیز داری برده داری و کنیز داری یک سیستمِ قانونی و به رسمیت شناخته شده بود که در آن انسان‌ها به شکل قانونی، ملک یا دارایی در نظر گرفته می شدند.

در دوران برده داری ، خرید و فروش برده و کنیز قوانینی داشت و می شد کنیز ها و برده ها را خریداری کرده یا فروخت و این کنیز ها و برده ها مجبور به کار برای مالک برده ، بدون هیچگونه گونه حق انتخاب (به اجبار) یا دستمزد.

در مستعمرات آمریکایی و دیگر نقاط جهان، اغلب فرزندان یک مادر برده، بعنوان برده شناخته شده و به شکل برده به دنیا می آمدند و قوانین مالکیت و خرید و فروش برده و کنیز در مورد آنها قابل اجرا بود. مدارک و شواهد برده داری کهن  به پس از توسعهٔ کشاورزی و در جریان انقلاب نوسنگی در حدود 11000 سال پیش می رسد. نخستین سند در مورد برده داری را می‌توان به قانون حمورابی (1760 پیش از میلاد) منسوب کرد که در آن به گشایش یک مؤسسه تجارت برده و کنیز اشاره می شود.

کنیز

کنیز در گذشته به معنای پیشخدمت مؤنث بوده است اما بیشتر به معنای برده مؤنث از این واژه استفاده می شود زیرا از خود اختیاری نداشته و مالک آنها اختیاردار آنها بوده. در اسلام ملک یمین (به عربی: مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ) به کنیز یا برده زن گفته می شد که مالک او می توانست با او رابطه جنسی داشته باشد.

خرید و فروش برده و کنیز در جهان عرب

تجارت برده و کنیز در جهان عرب خصوصاً در غرب آسیا، شرق آفریقا و بخشهای مشخصی از اروپا (مثل ایبری و جنوب ایتالیا) در دوره سلطه اعرب بر آنها رایج بود. این تجارت بر بازارهای برده خاورمیانه، شمال آفریقا و شاخ آفریقا متمرکز بود. مردم مورد معامله به نژاد، قومیت یا مذهب خاصی منحصر نبودند و خصوصاً در اولین روزهای این تجارت عربها و بربرها را شامل می‌شدند.

در اسلام بردگی به دو صورت ایجاد می‌شود. یکی برده سازی کفار حربی از راه به اسارت درآوردن دختران و مردان و به کنیزی و بردگی گرفتن آنان و دیگری به صورت ارثی یعنی فرزندان بردگان را به بردگی و کنیزی گرفتن. پیامبر اسلام با این سخن که بدترین مردم آن است که مردم را می‌فروشد، مخالفت اسلام را با تجارت برده علنی کرد . پیامبر اسلام در همان آوان ظهور اسلام برده ها را از زیر یوغ بردگی کفار قریش خریده و آزاد میکردند چنانچه بلال حبشی را که یکی از بزرگان کفار قریش به بردگی گرفته بود ، او را از  اربابش خرید و آزاد کرد.

فیلمی از 25 واقعیت تکان دهنده و باورنکردنی در مورد تجارت برده و کنیز

لغو قانون برده داری

تاریخچه ضد برده داری

لغو برده داری

با اعتراضات کشیش دومینیکنی بارتولومه در لاس کاساس که از شیوه برخورد با بردگان در دنیای نو شوکه شده بود، اسپانیا نخستین قانون الغاء برده داری در مستعمرات را در سال 1542 به اجرا گذاشت ولی مجبور به تضعیف این قانون تا سال 1545 شد. نظام برده‌داری تا قرن 18 اعتراضات کمی را برانگیخت بود. در این قرن متفکران عصر روشنگری و معتقدان به فلسفه عقلانی برده‌داری را به دلیل نقض حقوق انسانی مورد انتقاد قرار دادند. سپس اعضای فرقه مذهبی کویکر و دیگر مذاهب انجیلی نیز برده‌داری را به عنوان عملی غیر مسیحی محکوم کردند.

اگرچه احساسات ضد برده‌داری در اواخر قرن 18 گسترش بسیاری پیدا کرده بود، با این حال این احساسات نتوانستند تأثیر سریع و مؤثری در مراکز اصلی برده‌داری، نظیر غرب هندوستان، آمریکای جنوبی و ایالت‌های جنوبی آمریکا داشته باشند. واردات بردگان آفریقایی در مستعمرات انگلستان در سال 1807 و در ایالات متحده در سال 1808 ممنوع شد. در نهایت نیز برده‌داری در بریتانیا و غرب هند، در سال 1827 و در متصرفات فرانسه 15 سال بعد منسوخ شد.

با این حال در یازده ایالت در جنوب آمریکا، برده‌داری یک عرف رایج اجتماعی و اقتصادی محسوب می‌شد، به نحوی که در سال 1860، جمعیت بردگان در ایالات متحده به چهار میلیون افزایش یافته بود. مبارزه با بردگی در ایالات متحده به دلیل قوانینی که برای حفظ تعادل قوای نیروهای شمال و جنوب آمریکا در نظر گرفته شده بود تحت فشار قرار داشت.

جنبش مخالفت با برده‌داری در شمال تحت رهبری اصلاح طلبان اجتماعی از قبیل ویلیام لوید گریسون -بنیانگذار جامعه ضد برده‌داری آمریکا- نویسندگانی مانند جان گرین لیف ویتیر و هریت بیچر استو؛ بردگان سابق مانند فردریک داگلاس؛ و سیاه پوستان آزاد مانند برادر چارلز هنری و جان بزاز لنگستن -کسی که به پیدایش جنبش جمعیت ضد برده‌داری در اوهایو کمک کرد- قرار داشت. انتخابات ریاست جمهوری سال 1860 و پیروزی آبراهام لینکلن، به عنوان کسی که با گسترش برده‌داری به سوی غرب مخالفت کرد، نقطه عطفی در تاریخ جنبش ضد برده‌داری آمریکا بود.

اعلامیه آزادی بردگان

تاریخ بردهداری در آمریکا

به دنبال این اتفاق و با اعتقاد به اینکه مسیر آنان در زندگی مورد تهدید قرار گرفته، ایالات جنوبی از اتحاد ایالات متحده خارج شدند؛ اقدامی که منجر به جنگ‌های داخلی آمریکا شد. در سال 1863 آبراهام لینکلن اعلامیه ای مشهور به اعلامیه آزادی را صادر کرد که به موجب آن تمامی بردگان مستقر در ایالت‌های موتلف آزاد شدند و به دنبال آن و بر پایه قانون سیزده متمم قانون اساسی ایالات متحده (1865) برده داری در سراسر کشور ممنوع شد. برده داری در آمریکای لاتین برای اولین بار در طول جنگ‌های استقلال (1810–1822) ممنوع شد، با این حال این شیوه تا سال 1888 و به صورت یک عادت در این مناطق باقی مانده بود، به ویژه در مستعمرات اسپانیولی نظیر کوبا و پورتوریکو. در برخی مناطق آفریقایی و بخش عمده جهان اسلام نیز تا اوایل قرن 20 بر ادامه سنت برده داری به عنوان یک اصل قانونی و شرعی اصرار می‌شد.

نماد آبراهام لینکلن در حال آزاد سازی برده

انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۰ و پیروزی آبراهام لینکلن در آمریکا، به عنوان کسی که با گسترش بردهداری به سوی غرب مخالفت کرد، نقطه عطفی در تاریخ جنبش ضد برده داری آمریکا بود. به دنبال این اتفاق و با اعتقاد به اینکه مسیر آنان در زندگی مورد تهدید قرار گرفته، ایالات جنوبی از اتحاد ایالات متحده خارج شدند؛ اقدامی که منجر به جنگ های داخلی آمریکا شد. در سال ۱۸۶۳ آبراهام لینکلن اعلامیه ای مشهور به اعلامیه آزادی را صادر کرد که به موجب آن تمامی بردگان مستقر در ایالت های موتلف آزاد شدند و به دنبال آن و بر پایه سیزدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده (۱۸۶۵) برده داری در سراسر کشور ممنوع شد.

برده داری در آمریکای لاتین برای اولین بار در طول جنگ های استقلال (۱۸۱۰–۱۸۲۲) ممنوع شد، با این حال این شیوه تا سال ۱۸۸۸ و به صورت یک عادت در این مناطق باقی مانده بود، به ویژه در مستعمرات اسپانیولی نظیر کوبا و پورتوریکو. در برخی مناطق آفریقایی و بخش عمده جهان اسلام نیز تا اوایل قرن ۲۰ بر ادامه سنت برده داری به عنوان یک اصل قانونی و شرعی اصرار می‌شد.

• آیا در حال حاضر هم برده داری و خرید و فروش انسانها وجود دارد؟
• آیا نام و عنوان برده داری و کنیز داری در دنیای امروز تغییر کرده؟
• آیا تن فروشان و استسمار شده های جنسی هم برده داری محصوب می شود ؟

ترجمه و گردآوری مجله ازمیر تایمز