تاب آوری

ما در زندگی هر لحظه با رنج هایی مواجه هستیم مانند مرگ ،تنهایی،پوچی

دیدار رودررو با وقایع طبیعی زندگی چنان غیر مترقبه و سخت است که سهراب سپهری نیز در مورد آن نوشته

شاید بارها از خود پرسیده باشیم که بر تاب زندگی سوار شده ام و در نوسانات فراز و نشیب آن هستم یا که دارم زندگی را تاب میآورم؟

با هر آنچه دارد از شادی و شعف و خوشحالی تا غم و رنج و جدایی. برای تحمل و تاب آوری در مقابل مصیبت های زندگی که هر لحظه با آن مواجه هستیم ،خود را به چه قدرت یا آموزه ای مجهز کردیم؟ زمانی که مسئله ای را تنها ،تحمل میکنیم بر دوش ما بار عاطفی وزینی سوار شده است که کل نظام وجودی مان را تحت تاثیر قرار میدهد. و ما در یک وضعیت وجودی منفی قرار گرفته ایم ،چگونه میتوانیم بار منفی آن را کاهش دهیم تا شانه هایمان زیر این بار سنگین خم نشود. تنظیم هیجانات و اگاهی ،بسیار مهم است. ما انسان ها هر کدام فردیت ،ژنتیک و تاب و توان مخصوص به خود را داریم ،توشه ای از اگاهی و تجربه که تا ان لحظه جمع کرده ایم با دیگران قابل قیاس نیست. اما در این مرحله از زندگی در لحظه رویارویی با واقعیتی تلخ و سنگین ،مجبوریم با کفش های شخص دیگری راه برویم که قبلا این راه را پیموده. تا بتوانیم با استفاده از این تجارب مصیبت را تاب بیاوریم ،هر چند ان کفش بسیار تنگ باشد و یا حتی بسیار گشاد ،مدتی با آن هماهنگ می شویم تا بتوانیم قدم های بهتری برداریم.

بشر در تمام دوران تاریخ در حال دست و پنجه نرم کردن با این مقوله بوده است.

همین جاست که تاب و توان مواجهه با زندگی در ما شکل میگیرد. 

همین راهکارهای گذشته گان است که باعث بوجود امدن علوم جدید،اعم از علوم اجتماعی و روانشناسی و …شده. تا کمک حال ما در مسیر پر فراز و نشیب زندگی باشد.

لحظه ای که با سوگ یا اتفاق غیر مترقبه رودررو میشویم آن را میپذیریم یا تاب میآوریم ؟

چنین لحظه ای تنها لحظه مشاهده نیست،لحظه ای ناگهانی ست که نرون های مغزی ،بیوشیمی آن و قلب بیشترین هیجان منفی را تجربه میکنند. 

اروین یالوم نیز میگوید: (روانپزشک هستی‌گرا و نویسنده آمریکایی) ما در زندگی هر لحظه با رنج هایی مواجه هستیم مانند مرگ ،تنهایی و پوچی.

لحظه ای ست که نیاز به برخورد مناسب و آگاهانه دارد،برای انکه کمترین صدمه به جسم و روح وارد شود. با انکه پر از احساس و هیجان هستیم ،ولی اگر آرام آرام در طول عمر خود آموخته باشیم سریعتر بر خود مسلط خواهیم شد. در واقع اولین مرحله از تاب آوری پذیرش موقعیت هست. قطعا ما قدرت مواجه شدن با انچه در طبیعت رخ میدهد را نداریم ،اول بپذیریم تا بتوانیم بدنبال حل مصائب باشیم. در واقع تفکرات و اندیشه ها برای راهنمایی و بهبود زندگی هستند. 

در واقع انسانی موفق است که مطابق با قوانین طبیعت زندگی می کند

صفحات مقاله شهرزاد قصه نویس در نسخه شماره بیست و پنجم مجله ازمیرتایمز

نویسنده: شهرزاد قصه نویس     گردآوری مجله ازمیرتایمز